Stjörnustælar hjá Sting

Mér fannst alveg kostulegt að lesa fréttina um Sting og framkomu hans á veitingastaðnum á Flórída, er hann mætti með eigin kokk til að elda ofan í sig og sína. Þetta eru auðvitað kostulegir stjörnustælar sem eru þekktum tónlistarmanni á borð við Sting ekki til sóma. Það hefur væntanlega orðið upplit á þeim á staðnum er kokkurinn á vegum Stings mætti til að taka til starfa.

Þetta er hlægilegt í besta falli, en stjörnustælarnir geta svosem orðið einum of stundum. Mér finnst þetta einum of mikið stærilæti allavega. Annars er það auðvitað alveg ljóst að Sting er einn af þekktustu tónlistarmönnum sinnar samtíðar. Hef alltaf virt hann mikils sem tónlistarmann, enda hefur hann gert góð lög og staðist tímans tönn í tónlistarbransanum.

Ætli að þekktasta lagið hans sé ekki Fields of Gold, sem er algjörlega frábært lag. Önnur góð eru Every Breath You Take, If You Love Somebody Set Them Free, Message in a Bottle, All This Time, Englishman in New York og If I Ever Lose My Faith in You, svo fáein séu nú nefnd. Allt sannkölluð topplög, þau tvö fyrstnefndu finnst mér standa uppúr. Finnst nú lögin hans á Police-tímanum alltaf best, en sólóferillinn hefur líka verið mjög fínn og hann hefur verið í essinu sínu mjög lengi.

Var annars að enda við að horfa á endurgerðina af The Thomas Crown Affair frá árinu 1999, enda ætla ég mér að horfa á eftir á fyrirmyndina frábæru og samnefndu með Steve McQueen og Faye Dunaway. Titillag beggja myndanna er Windmills of Your Mind, sem varð eitt vinsælasta lag síns tíma og hlaut óskarsverðlaunin sem besta kvikmyndalagið á sínum tíma í flutningi Noel Harrison, sonar leikarans Rex Harrison, sem flestir minnast sem Henry Higgins í My Fair Lady.

Fannst annars merkilegt að ramba á þessa frétt núna, enda söng Sting lagið í fyrrnefndri endurgerð með sannkölluðum bravúr í nýrri og frísklegri útgáfu. Bendi því á báðar útgáfurnar hér, svona til gamans. Við vonum svo að Sting fari framvegis kokkalaus á veitingastaðina og láti af sínum kostulegu stjörnustælum.

Windmills of Your Mind - Noel Harrison
Windmills of Your Mind - Sting

Sting mætti með eigin matreiðslumann á veitingastað

Sæmdarmorðin eru mannvonska af verstu sort

Það er alltaf sorglegt að heyra fréttir og umfjöllun um svokölluð sæmdarmorð - morð á ungum konum sem hafa hið eina gert rangt í augum fjölskyldu sinnar að velja sér kærasta sem passar ekki inn í mynstrið, hafa önnur trúarviðmið eða af öðrum kynþætti. Svo er auðvitað til í dæminu að fjölskyldan sé ósátt við ráðahaginn af öðrum ástæðum. Það er reyndar erfitt að sjá hvaða heiður er varinn með slíku drápi, eins ógeðfelld og þau eru að öllu leyti.

Í flestum siðmenntuðum löndum er enginn sómi fólginn í drápum og mannvígum en það finnast önnur viðmið í þeim menningarheimum sem þetta fólk kemur úr. Svona morð hafa átt sér stað á Norðurlöndunum og hafa vakið mikla athygli, en svona verknaður er auðvitað í kastljósi fjölmiðla í siðmenntuðum löndum. Ein þeirra sem féllu í valinn með þessum hætti var Banaz Mahmood, tvítug kona í London, sem kom úr kúrdafjölskyldu. Hún gerðist sek í augum föður síns og bróður að verða ástfanginn af manni sem þeim líkaði ekki við. Réðu þeir mann til að drepa hana.

Lýsingarnar um það hvernig fór fyrir Banaz eru skelfilegar og í raun með ólíkindum að heyra af svona tilfellum, eins ömurleg og þau eru að öllu leyti. Það sem er þó verst í þessu er að hún leitaði margoft hjálpar en ekki var hlustað á neyðarkall hennar, ekki einu sinni þrátt fyrir misheppnaða morðtilraun föður hennar. Maðurinn sem síðar drap hana var á meðal þeirra sem hún benti á að væru sér hættulegir.

Það er ekki geðsleg sjón að sjá í þennan menningarheim, þar sem þetta þykir hreinlega sjálfsagt, allt vegna þess að fjölskyldufaðirinn og aðrir karlmenn fjölskyldunnar fallast ekki á ráðahag kvennanna sem tilheyra fjölskyldunni. En þetta er napur veruleiki og það er auðvitað með ólíkindum að sjá þetta í svo miklu návígi við okkur.

Þetta er auðvitað mannvonska af verstu sort. Svona siðferði er ekki geðslegt. Það er undarlegt ef sæmd fjölskyldu er meiri með því að drepa fjölskyldumeðlim en að sætta sig við lífsvilja og óskir þeirra sem henni tilheyra.

Dæmdir í lífstíðarfangelsi fyrir sæmdarmorð

Lífið á myspace

Ég er einn þeirra sem hef startað myspace-síðu. Þar eru síður ótrúlegs fjölda fólks, meira að segja eru þar síður um fólk sem hefur yfirgefið þennan heim. Allt mannlífslitrófið semsagt. Það er reyndar orðið meira en ár síðan að ég opnaði mína síðu, svo að ég varð snemma í því. Var samt ekki viss hvað fylgdi í þessu dæmi og hef eiginlega ekki áttað mig á því enn. Þetta er auðvitað fyrst og fremst svona tenglasíða, byggir tengsl og er ágætis samskiptavettvangur, bæði til að kynnast fólki og vera í sambandi við vini sína.

Samt finnst mér Facebook samt skemmtilegri vettvangur en myspace. Nota semsagt síðuna á myspace mjög lítið, en þess þá meira síðuna á Facebook, sem býður upp á marga aðra skemmtilega valkosti sem ekki eru auðvitað á myspace. En þetta er sennilega bara nútíminn í dag. Það er ótrúlegasta fólk sem vill tengjast manni í gegnum svona kerfi og er auðvitað bara gaman af því. Mér finnst flugið á myspace eitthvað hafa minnkað, en til marks um hversu mikilvægt þetta er að þá hafa stjórnmálamenn opnað vef þar.

Þeirra á meðal eru bandarískir forsetaframbjóðendur sem berjast fyrir atkvæðunum þessar vikurnar, þó óralangt sé enn í forkosningar flokkanna. Svo eru þekktir leikarar auðvitað þarna og er svolítið spes að vera með forsetaframbjóðendur og jafnvel leikara sem myspace-"vini".

Vann milljón pund á MySpace

Hvernig er hægt að lifa svona?

Fannst alveg kostulegt að lesa fréttina um manninn sem missti titilinn þyngsti maður heims með því að leggja af um 200 kíló. Hann er þó enn yfir 350 kíló. Það er ekki nema von að lesendur verði hugsi yfir því hvernig hægt sé að lifa svona lífi við þessar aðstæður. Það getur varla verið öfundsvert og eða áhugavert líf í sannleika sagt. Það er reyndar með ólíkindum að einstaklingur geti átt sér líf í þessum þunga, enda verða minnstu hreyfingar að pínu og kvöl, eða ég get hreinlega ekki ímyndað mér annað.

Ég sá fyrir nokkrum árum þátt á einhverri sjónvarpsstöð um einhvern mann í þessu ástandi, gæti verið að það hafi verið þessi Urbie, annars veit ég það svosem ekki alveg. Man það ekki. Man þó að það var í senn sorglegur þáttur en athyglisverður. Enda virtist viðkomandi einstaklingur vera fangi í líkama sínum. Það er reyndar með ólíkindum hvernig svona manneskja í svona ástandi geti lagt svona af, en það er auðvitað gleðilegt að það skuli þó allavega ganga upp.

Þyngsti maður heims léttist um 200 kg

Langri bið eftir sögulokum Harry Potter að ljúka

Innan sólarhrings munu sögulokin í ævintýrasögunni um Harry Potter liggja fyrir með vissu. Sjöunda og síðasta bókin er væntanleg í verslanir og verða þar með ljós örlög Harrys og vina hans, Ron Weasley og Hermione Granger. Það er skondið að vita til þess að meira að segja sé farin að myndast röð fyrir utan Nexus á Hverfisgötu eftir síðustu bókinni. Þrjár sautján ára stelpur ætla að verða fyrstar til að næla sér í eintak. Þær verða að þrauka í 23 tíma ætli þær sér að ná því markmiði. Það er merkilegt að einhver nenni að leggja þá bið á sig.

Ég er einn af þeim sem hef aldrei haft nennu eða áhuga á að lesa þessar Harry Potter-bækur. Reyndi einu sinni að lesa fyrstu bókina, en fannst hún ekki beint spennandi. Kvikmyndaformið heillar mun betur. Ég hef séð allar myndirnar, en nýjasta kvikmyndin, sem er eftir fimmtu bókinni, Harry Potter og Fönixreglan, er nú í bíó. Ég hef reyndar heyrt á fleirum að þeir hafi ekki nennt að lesa bækurnar en þess í stað séð myndirnar og fundist þær skárri. Myndirnar eru auðvitað misjafnar en þær hafa þó verið að dökkna verulega eftir því sem á hefur liðið auðvitað og líður á vist Potters í Hogwarts-skóla.

J.K. Rowling hefur orðið ein auðugasta kona heims af því að skrifa þessa kyngimögnuðu og eftirsóttu sögu. Hún komst á standard við sjálfa Elísabetu II Englandsdrottningu með þessum eftirsótta bókaflokki. Hún mun altént ekki þurfa að hafa áhyggjur af salti í grautinn sinn. Það verður fróðlegt að sjá hversu mjög hún festir endalok sögunnar. Það er sennilega freistandi fyrir hana að halda áfram ef eftirspurn er eftir meiru. En samt, eftir áratug Harrys í sviðsljósinu er ansi líklegt að komið sé að endalokunum og Rowling standi við það. Það eru orðin tíu ár frá útgáfu fyrstu bókarinnar og það eru orðin sex ár frá því að fyrsta myndin var gerð. Enn eru allavega tvö til þrjú ár í að lokahlutinn verði frumsýndur á hvíta tjaldinu.

Vangaveltur hafa verið miklar um endinn. Honum hefur verið skúbbað með fleiri en einum endalokum og óljóst hvernig muni fara. Stærsta spurningin er auðvitað hvort að Harry Potter lifi endirinn af. Það var sagt frá því í fréttum um daginn að Rowling hefði grátið þegar að hún skrifaði endann á sínum tíma. Það verður fróðlegt að sjá hvort að aðdáendur Harrys muni gráta hann um allan heim er lokabindið verður opinbert.

Sofið fyrir utan Nexus í nótt

Innihaldsríkt blogg vekur alltaf mesta lukku

Bloggið hefur slegið í gegn um allan heim. Það er í tísku í dag að fólk tjái sig með sínum hætti um menn og málefni samtímans. Sumir skrifa um prívatlífið sitt, aðrir vilja tala um eitthvað annað. Sumir finna millibil í þessu tvennu og flétta saman í úrvalsgott blogg. Það er jafnan svo að bloggið manns verður karaktereinkenni á það hvernig penni fólk sé eða hvað það er að hugsa um. Sumir hafa þann stíl að skrifa undir nafnleynd, þó að mun fleiri leggi nafn sitt við skrifin. Sjálfum finnst mér nafnlaust blogg ekkert spes, enda er mesti sjarminn við blogg að heyra skoðanir þeirra sem tala hreint út og gera það heiðarlega með nafninu sínu.

Fannst þessi frétt mjög athyglisverð. Fjallar um bloggheimana í innsta kjarna, vinsælustu blogg heimsins hvorki meira né minna. Kemur varla að óvörum að þau séu staðsett í Kína. Xu Jingley hefur fengið hvorki meira né minna en 100 milljón heimsóknir á 600 dögum. Það er þó engin ástarvella sem þar fer fram með rósrauðu yfirbragði heldur ítarleg og góð skrif sýnist mér. Það er að ég held alltaf svo að þau blogg sem mest halda velli og halda dampi í gegnum allt eru bloggin sem eru með sterkasta grunninn, mannlífsspegill í bland við sterkar skoðanir á því sem er að gerast. Þau halda lengst og best velli, þó rósrauð blogg fái einhvern damp.

Ég hef bloggað í fimm ár, finnst það stundum styttra. Það eru ekkert svo margir enn virkir í bloggheimum sem eru eftir frá því fyrir þann tíma. Hef alla tíð haft rosalega gaman af þessu. Fyrst var þetta bara prívatblogg, eða mér fannst það, svo vatt þetta upp á sig. Ég skrifa alltaf þannig að þar kemur fram sem er í hausnum á mér. Það er heilladrýgst, enda sést fljótt hvort að fólk skrifar af innlifun og áhuga um mál eða er að gera það að skyldurækni á öðrum forsendum en af áhuga. Fyrst fannst mér svolítið fjarstæðukennt að blogga, en ég fann minn takt og er sáttur við hann. Þetta er fyrir löngu orðinn veigamikill partur daglega lífsins.

Ég hef lesið ótrúlega mörg blogg um dagana, rúnturinn í gegnum daginn er alltaf langur. Mislangur samt, stundum sér maður ekkert sérstök blogg, sumir vekja þó alltaf meiri athygli. Ég hef aldrei litið á mig sem í samkeppni við einn né neinn. Ég segi bara það sem mér finnst mikilvægt að tjá mig um, það er alltaf gott að fá málefnaleg komment og skemmtilegt spjall út úr því. Þetta er mannlífstjáning dagsins í dag. Ég er fyrir löngu hættur að skrifa greinar í blöð, hef miklu meira gaman af þessu.

En þessi frétt segir okkur kannski mikið um hvernig blogg eru sígildust og halda best velli í gegnum allt flóðið. Það er segin saga að innihaldsríkustu bloggin halda mest velli, þau sem eru skrifuð af sönnum áhuga og krafti. Það er bara mjög einfalt mál.

Vinsælust án kynlífs og kjaftasagna

Ógeðfellt morð í Nígeríu

Það var einkar dapurlegt að lesa fréttina um nígeríska manninn sem framdi það skelfilega ódæði að myrða eiginkonu sína eftir að þau eignuðust þríbura. Það er eiginlega með ólíkindum að lesa svona fréttir og sjá mannvonsku af þessu tagi. Hverskonar sturlun er það sem rekur einstakling í að drepa maka sinn með svo ógeðfelldum hætti. Það er erfitt að eiga nokkur svör við því svosem en það er tilfinningalaus mannskepna sem ekki hugsar eitthvað við að lesa svona fréttir í sannleika sagt.

Það er ekki langt síðan að sú frétt barst hingað frá Noregi að þrítugur Afgani varð konu sinni að bana í Osló. Dunni Ölvers sagði frá þessu í bloggfærslu nýlega. Svo minnir mig að kona hafi orðið börnum sínum að bana þar síðsumars líka. Alveg skelfilegt bara. Þetta einhvernveginn verður til þess að maður hugsar um hversu mannskepnan getur orðið grimm eiginlega.

Eflaust eru morð algeng um allan heim, en einhvernveginn er þetta svo sorglegt að með ólíkindum er. Það er ekki hægt annað en fyllast óhug við lestur svona sorglegra tíðinda, þó órafjarri Íslandi gerist.

Myrti eiginkonu sína eftir að þau eignuðust þríbura

Emilía Björg gefst upp á Nylon-æðinu

Emilía Björg Óskarsdóttir hefur nú sagt skilið við Nylon-söngflokkinn eftir þriggja ára þátttöku í miðpunkti Nylon-æðisins, sem eflaust náði hámarki sumarið 2004 þegar að ekki aðeins lög komu út heldur var í gangi sérstakur sjónvarpsþáttur um dæmið allt á Skjá einum. Ég verð að segja alveg eins og er að ég hef aldrei skilið upp né niður í þessu Nylon-æði. Það hefur að mér sýnist gengið upp og niður, útrásin hefur eflaust skilað einhverju til þeirra sem að standa og einhverjir smellir hafa komist á kortið þar.

Þetta æði varð óskiljanlega geggjað fyrir þrem árum með sjónvarpsþættinum og æðinu. Var staddur á stað á þeim tíma þar sem þær komu fram. Þær voru dýrkaðar eins og guð væru, ekki ósvipað og Birgitta Haukdal skömmu áður og Silvía Nótt var dýrkuð síðar, svo nokkur dæmi séu nefnd. Það er svosem eðlilegt að æska landsins eigi einhver átrúnaðargoð, það hefur fylgt okkur alla tíð og mun gera svo lengi sem við höfum einhverja laglínu í hausnum og sætt andlit gefur út fallegt lag á nýrri plötu. Gott dæmi um þetta núna er Jógvan hinn færeyski.

Þessi heimur, þó yndislegur sé eflaust, verður æði oft frekar þunglamalegur og frægðin getur orðið þyng byrði í gegnum lífið. Það hlýtur að vera erfitt að slíta sig og setjast að í London og vinna þar að frama, fjarri fjölskyldu og vinum. Í því ljósi er ákvörðun Emilíu skiljanleg. Það kemur að þeim tímapunkti, held ég, hjá öllum í þessum bransa að þreytan færist yfir. Þó að þessi bransi lúkki sem dans á rauðum rósum eru þyngsli hans oft lýjandi erfið.

Nú er Einar Bárðarson kominn með strákasöngflokk í takt við Nylon, held að hann heitir Lúxor, eða æi ég man það ekki. Ætla rétt að vona að þeir verði ekki svona Westlife-horror eða Boyzone eða hvað þetta heitir allt. Það er komið nóg af colgate-skjannasöngsveitum.

Emilía hættir í Nylon

Klukk

Sá siður að klukka hinn og þennan bloggvin sinn eða félaga í netheimum er skemmtilegur. Gísli og Björg, og kannski einhverjir fleiri, hafa klukkað mig. Tek ég að sjálfsögðu áskoruninni. Ég nefni því hér nokkur atriði varðandi mig.

1. Ég er rótarý-félagi. Gekk í þann góða félagsskap bara núna í vor. Ég tók þá ákvörðun samhliða því að hætta alveg virku flokksstarfi hér að finna mér enn betri og notalegri félagsskap til að rækta. Þannig að ég fór í Rótarý á svipuðum tíma og félagi minn einn. Það er notalegur og góður félagsskapur. Við hittumst vikulega, borðum saman góðan mat og ræðum auðvitað málefni hversdagsins; allt frá bæjarmálunum til landsmálanna og allt þar á milli. Það er allavega ánægjulegt að hittast. Hef virkilega gaman af þessu.

2. Ég dýrka ítalska menningu af öllu tagi; mat, lífsbrag og umfram allt ítalskar kvikmyndir. Þær eru í grunninn algjörlega einstakar. Sérstaklega finnst mér myndir Fellinis mannlega bætandi. Nýt þeirra mjög oft, enda eru þær klassískar í gegn og sannar í umfjöllun að svo mörgu leyti. Aðaluppáhaldsmyndin mín er ítölsk - hin eina sanna Cinema Paradiso. Hún heillaði mig fyrst þegar að ég sá hana í bíó fyrir átján árum og ég verð að sjá hana reglulega. Algjörlega mannbætandi og yndisleg. Svo er auðvitað La Vita é Bella yndisleg líka. Miklar perlur.

3. Uppáhaldsmaturinn minn er Kjöt í karrý. Mjög nærri því er lambalæri og kjötsúpa. Borða flest, alltof mikið stundum af skyndimat eins og flestir. Hef þó aldrei getað komist upp á lag með að borða rjúpur eða fugla almennt. Tók það í arf frá pabba að borða ekki fuglakjöt. Get þó borðað kjúkling, ólíkt honum. Ég get með engu móti borðað íslenskan súr- eða innmat. Verð flökurt þegar að ég sé svið og hef alla tíð afþakkað með öllu að borða þann mat. Get ekki borðað það sem horfir á mig. Ég er týpan sem borða mikið af hangikjöti á þorrablótum allavega. Gersamlega vonlaus þorramaður semsagt.

4. Ég á yfir þúsund bíómyndir. Ég hef alltaf haft miklu meiri áhuga á kvikmyndum en stjórnmálum. Kvikmyndaástríðan er eiginlega mér í blóð borin. Hef alltaf haft mikinn áhuga á að skrifa um kvikmyndir, hef fylgst með þeim alla tíð og notið þeirra í botn. Það er alltaf gaman að skrifa um góða kvikmynd og ekki síður yndislegt að njóta góðrar myndar. Þær eru sjaldséðar í dag sönnu stórmyndirnar. Þess vegna þarf að horfa reglulega á þær gömlu til að sjá snilldina.

5. Mér finnst sumarið ekki vera fyllilega komið fyrr en ég fer út í Ólafsfjarðarmúla og sé miðnætursólina í allri sinni dýrð. Mér finnst hún aldrei fallegri og tignarlegri en þar. Það er sannkallaður yndisauki að sumri að fara þangað, svo er auðvitað ekki síður notalegt að sjá hana utan úr Víkurskarði.

6. Ég hef skelfilegt hita- og bómullarofnæmi sem hefur alla tíð háð mér rosalega. Hef þó náð að lifa ágætlega með því.

7. Ég er með stóran skurð ofarlega á enninu eftir slys sem hefur þó tekist að fela mjög vel með árunum.

8. Get orðið nokkuð skapmikill og tekið snerrur. Erfði það frá langafa Stefáni. Tel það kost en ekki löst.

Algjörlega til skammar

Það er ekki á hverjum degi sem við heyrum sögur þar sem hjón á áttræðisaldri skilja, eflaust eftir langa sambúð. Fannst því merkilegt að sjá þessa frétt. Sérstaklega í ljósi þess að hér er um að ræða að þau voru hvött til þess að skilja af hagkvæmnisástæðum til að bæta stöðu sína, bæta kjör sín og bætur frá hinu opinbera. Það er nú ekki beysin staðan í dag ef að hjón eru sérstaklega hvött til þess að skilja, verandi komin á gamals aldur, bara til þess eins að geta lifað sómasamlegu lífi.

Mér finnst það ekki þægileg tilhugsun í þessu samfélagi ef svo er komið að fólk á efri árum lifir þægilegra og betra lífi eins síns liðs heldur en í hjónasæng. Þetta er allavega verulega dapurlegt dæmi sem þarna blasir við, sem er varla hið eina sinnar tegundar. Þetta er að mínu mati hreint og beint til skammar.

Hagkvæmnisskilnaður á áttræðisaldri