Mistök hjá Þorgerði og Guðlaugi að sitja áfram

Æ betur sést hversu mikil mistök það voru hjá Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur og Guðlaug Þór Þórðarson að segja ekki af sér þegar kjörið tækifæri var til að efla stöðu Sjálfstæðisflokksins og stokka upp. Þau njóta ekki trúnaðar og verður sérstaklega erfitt fyrir Þorgerði Katrínu að snúa aftur á þing við þessar aðstæður og með þessa mælingu í farteskinu.

Guðlaugur og Þorgerður völdu frekar að láta eigin hagsmuni ráða för og hugsuðu ekki um heill og hag flokksins og umbjóðenda sinna. Þorgerður Katrín gerði rétt með að segja af sér varaformennsku en hefði átt að ganga alla leið. Hefði frekar átt að sækja sér nýtt umboð síðar, slíkt hefði litið betur út fyrir hana. Hún hefði getað komið aftur með hreint borð.

Sama gildir um Guðlaug Þór. Vilji landsfundar til hans var skýr og hann hefði átt að hlusta á hann - meðtaka skilaboðin. Þeir sem hunsa vilja landsfundar og kjósenda með þessum hætti eiga enn eftir að átta sig á stöðunni og eru ekki vel áttaðir. Því miður gildir það um þau bæði.

Sáttir við Steinunni Valdísi en ósáttir með Þorgerði Katrínu

Kristján fær ekki að opna Héðinsfjarðargöngin

Ansi er það nú kaldhæðnislegt að Kristján Möller skuli missa ráðherrastólinn korteri áður en Héðinsfjargöngin, í heimabyggð hans, verða tekin formlega í notkun. Þar ætlaði Kristján að vera hrókur alls fagnaðar og njóta mikillar sælustundar.

Enda segja kjaftasögurnar að hann sæki það mjög stíft að fá að halda stólnum til áramóta svo hann fái þann draum uppfylltan að vera samgönguráðherrann sem vígir Héðinsfjarðargöngin.

Sagan segir líka að Jóhanna Sigurðardóttir sé lítill aðdáandi Kristjáns og gráti lítt þá staðreynd að hann sé settur af rétt áður en hann hefði náð að vígja göngin á heimavelli.

Hvað ætli verði annars um Kristján, verður hann óbreyttur þingmaður eða er fléttan að hann taki við sem þingforseti? Varla verður hann hafður sem óbreyttur, eða hvað?

Óvissa meðal ráðherra

Stokkað upp í veikburða ríkisstjórn

Auðvitað blasir það við að stokkað verði upp í ríkisstjórninni áður en þing kemur saman. Hún hefur verið stjórnlaus mánuðum saman, vanmáttug til að taka á vanda þjóðarinnar og innri meinum sínum, svo pínlegt hefur verið með að fylgjast. Stjórnarflokkarnir verða nú að reyna að berja í brestina og munu nú reyna að halda í völdin með mannabreytingum.

Formennirnir munu með hrókeringu koma í veg fyrir að vantrauststillaga verði borin upp á Gylfa Magnússon. Vantraust veikir mjög í sessi formenn flokkanna, sem nógu valtir eru fyrir, enda verður Gylfa verður ekki bjargað. Formennirnir keyptu sér tíma með því að halda í Gylfa nokkrar vikur eftir að sannað var að hann laug að þingi og þjóð.

Væntanlega munu þeir líka reyna að styrkja flokka sína og reyna að stöðva lekann og taka á innra meini stjórnarinnar sem er að naga hana upp. En er einhver sem trúir því að þessi ríkisstjórn sé vandanum vaxin? Er ekki orðið augljóst að þau ráða ekki við verkefnið? Skiptir þá litlu hverjir sitja í ráðherrastólunum?

Verkstjórn Jóhönnu er glötuð - allir bíða eftir að alvöru uppstokkun verði. Það þarf nýja sýn og nýja foryustu í landsmálin. Litlu skiptir hverjum hún skiptir út sem hefur enga stjórn eða hæfileika til að tækla vandann.

Uppstokkun í ríkisstjórn?

Spaugstofan fer í læsta dagskrá á Stöð 2

Ég vil óska Stöð 2 til hamingju með að hafa landað Spaugstofunni, þar sem þeir verða væntanlega í læstri dagskrá. Þetta er nokkur niðurlæging fyrir Ríkissjónvarpið, enda var Spaugstofan ein þeirra helsta skrautfjöður og var orðinn einn af langlífustu þáttum íslenskrar sjónvarpssögu. Þeim fer nú reyndar fækkandi skrautfjöðrum Ríkissjónvarpsins sem Stöð 2 hefur ekki náð yfir til sín.

Sparnaðarbragurinn á Ríkisútvarpinu vekur nokkra athygli meðan innheimt eru afnotagjöld með lögboði, hvort sem fólki líkar betur eða verr, og miklar auglýsingatekjur koma inn. Hvers vegna getur Páll Magnússon og hans fólk ekki framleitt íslenskt sjónvarpsefni eins og aðrir miðlar. Er ekki kominn tími til að stokka upp yfirbygginguna eða einfaldlega leggja niður ríkismiðla.

Spaugstofan hefur fyrir löngu markað sér sess og mun eflaust halda áfram að gera góða hluti á nýjum vettvangi.

Spaugstofan á Stöð 2

Jóhannes frá Bónus

Seint verður sagt að það komi að óvörum að skuldakóngurinn Jóhannes Jónsson sé farinn frá Bónus og hafi misst tökin á Högum. Þó er alveg kostulegt að þurfi að borga honum stórupphæðir til að fara þaðan út, maðurinn sem skilur ekki eftir sig neitt nema skuldir og óreiðu.

Jóhannes í Bónus naut lengi vel stuðnings og trausts þjóðarinnar. Hann var þó undir það síðasta orðinn ónýtt bissnessmerki -  táknmynd óráðsíunnar og sukksins sem einkenndi útrásina.

Sonur hans var einn helsti merkisberi hennar, en hefur lítið haft sig í frammi að undanförnu og haft föður sinn sem einhvern skjöld fyrir enduruppbyggingu eftir að allt bixið drukknaði í skuldafeni.

Þjóðin er greinilega búin að fá nóg, vill hreint borð og uppstokkun í bönkum og bissness. Skal heldur engan undra. Farvel Jóhannes frá Bónus.

Jóhannes hættir hjá Högum

Kirkjuráð stígur mikilvægt skref

Mér finnst kirkjuráð stíga mjög mikilvægt skref í að bæta fyrir alvarleg mistök þjóðkirkjunnar í kynferðisbrotamáli Ólafs Skúlasonar, biskups, með því að biðja Guðrúnu Ebbu Ólafsdóttur og Sigrúnu Pálínu Ingvarsdóttur afsökunar. Yfirlýsingin tekur mjög afgerandi á málinu, þar er viðurkennt að alvarleg mistök voru gerð og beðist fyrirgefningar. Þetta er mjög virðingarvert og ber að hrósa því sem vel er gert.

Mér finnst þjóðkirkjan vera að feta rétta leið með því að gefa út þessa yfirlýsingu í nafni kirkjuráðs og með rannsókn sem verður gerð á málinu öllu af aðilum ótengdum þjóðkirkjunni. Mikilvægt er að allar staðreyndir, hversu erfiðar og sorglegar þær eru, fari upp á borðið og þetta mál verði hreinsað alveg burt svo allir hlutaðeigandi geti unað sáttari við en ella.

Þó verður aldrei algjörlega bætt fyrir mistök fortíðar. Þau tilheyra liðnum tíma. En það er hægt að reyna að gera sitt besta með því að slá leyndarhjúpnum af. Þetta er erfitt mál fyrir þjóðkirkjuna og alla hlutaðeigandi.

En það er mikilvægt að sú staðreynd að kynferðisbrotamaður var biskup á Íslandi verði viðurkennd. Aldrei verður bætt fyrir þau mistök en það er hægt að reyna að gera hið rétta í vondri og erfiðri stöðu.

Kirkjuráð biðst fyrirgefningar

Orð munu standa

Ein af verstu ákvörðunum yfirstjórnar Ríkisútvarpsins af mörgum afleitum í kreppunni var að slá af hinn frábæra útvarpsþátt Orð skulu standa, í umsjón Karls Th. Birgissonar. Fyrir utan Óskastundina og Framtíð lýðræðis var þetta eini útvarpsþátturinn sem ég passaði alltaf upp á að hlusta á. Enda var hann virkilega vandaður og skemmtilegur, auk þess að vera áheyrilegur og stóð vörð um íslenskt mál.

Ansi er nú illa komið fyrir Ríkisútvarpinu þegar ákveðið er að slá af eina þáttinn sem er í útvarpi beinlínis til að huga að málrækt og huga að íslenskunni. Sumir í Efstaleitinu ættu nú að fara að hugsa sinn gang og velta fyrir sér hvort frekar sé hugsað um yfirbyggingu eða dagskrárgerð á þeim bænum.

En fátt er svo með illu illt að ei boði nokkuð gott, eins og sagði í laginu með Vilhjálmi og Elly Vilhjálms um árið. Frábært að hugmyndin af þættinum sé útfærð upp á nýtt og færð á svið. Svo er bara að vona að hann fái sitt rými aftur á dagskrá þegar menn hafa séð að sér.

Þátturinn skal standa

Misskilningurinn á Stjórnarheimilinu

Tær snilld þessi mynd - hún segir allt sem segja þarf um móralinn á Stjórnarheimilinu. :)

Telur að um misskilning sé að ræða

Geir á villigötum

Íslenska þjóðkirkjan er sannarlega á miklum villigötum ef skoðun Geirs Waage á þagnarskyldu presta í kynferðisbrotamálum er útbreidd innan hennar. Mér finnst Geir feta inn á hála braut með orðavali sínu og tjáningu. Þetta var ekki alveg það sem kirkjan þurfti. Kirkjunnar menn þurfa að átta sig á stöðu mála í samfélaginu og tala fyrir því að kynferðislegt ofbeldi og misnotkun á börnum verði aldrei liðin og slegin þögn um þau.

Kirkjan hefur orðið fyrir miklu áfalli vegna uppljóstrana á kynferðislegri misnotkun Ólafs Skúlasonar, biskups, á sinni eigin dóttur. Tímabært er að tala hreint út um þessi mál og gera þau upp. Lausnin er ekki að slá þögn yfir og reyna að kæfa þennan suðupott uppljóstrana og uppgjörs með því að setja lokið ofan á. Það er dæmt til að mistakast. Þetta ætti að blasa við öllum sem eru sæmilega skynsamir.

Kirkjan verður að breyta sínum vinnubrögðum eigi hún að halda velli í þeim nútíma sem við lifum í. Meiri þögn og leynd mun ekki verða henni farsæl. Því er rétt að vona að Kirkjan sé ekki á sömu villigötum og Geir Waage.

Þagnarskyldan er algjör

Alvarleg þöggun - biskup afhjúpaður

Þeirri döpru staðreynd að barnaníðingur var biskup hér á Íslandi verður vart neitað úr þessu. Það er þjóðkirkjunni til vansa að viðhalda þöggun í þessu máli og eðlilegast að leynd verði aflétt og fjallað um málið heiðarlega og hreint út. Verst af öllu þykir mér, og eflaust fleirum, að hafa trúað Ólafi Skúlasyni þegar hann varðist ásökunum í upphafi. Það er vond tilfinning og margir sem trúðu frekar orðum trúarleiðtogans en kvenna úti í bæ, eins og þær voru oft nefndar.

Auðvitað hefur orðið æ augljósara að þær konur sem báru hann alvarlegum sökum höfðu rétt fyrir sér og þær eiga skilið að hljóta uppreisn æru. Guðrún Ebba Ólafsdóttir, dóttir biskupsins, á sérstakt hrós skilið fyrir að fara alla leið og ljóstra upp um sannleikann, hversu þungbær og ömurlegur sem hann annars er. Þetta er virðingarvert framlag sem hún kemur með - þetta eru þung skref fyrir hana og ekki hægt að hugleiða hversu erfið, en hún er heilsteypt.

Verst af öllu er sú ömurlega staðreynd að þessi maður hafi orðið trúarleiðtogi íslensku þjóðarinnar og getað setið jafn lengi á þessum mikla valdastól og getað afneitað sannleikanum alveg blákalt. Alveg ótrúlegt er að þessi mál hafi ekki komist í hámæli þegar hann sóttist eftir biskupsembættinu bæði 1981, þegar hann tapaði fyrir Pétri Sigurgeirssyni, og 1989 þegar hann hlaut kjör til embættisins.

Þetta er ljótur blettur á sögu þjóðkirkjunnar, því verður ekki neitað. Nú er kominn tími til að tekið verði á málum og þögninni aflétt.

Lýsti alvarlegum brotum

Gylfi kominn af fjöllum - sjónarspil feigrar stjórnar

Gylfi Magnússon, viðskiptaráðherra, er nú kominn af fjöllum eftir að ljóst varð að hann laug að þingi og þjóð. Og niðurstaða forsætisráðherrans er auðvitað að hann skuli endilega sitja áfram í ríkisstjórn, hann sé traustsins verður. Á þetta að vera brandari? Hver trúir þessu sjónarspili?

Er staðan ekki einfaldlega sú að vinstristjórnin þolir ekki ráðherrahrókeringar? Hún er svo veikburða og illa stödd að hún má ekki við neinu róti og uppstokkun, þetta er ríkisstjórn á brauðfótum. Hún er bæði of veikburða til að taka ákvarðanir og taka á innri meinum sínum.

Þetta er raunaleg staða. Hvað er nú orðið af pólitísku siðferði þeirra siðapostula sem árum saman töluðu um pólitíska ábyrgð og menn yrðu að axla ábyrgð á mistökum sínum? Þvílíkt fíaskó að fylgjast með þessari vinstristjórn sem sameinast aðeins um að halda í völdin.

Gylfi og Jóhanna töluðu saman

Ofbeldi slökkviliðsmanna

Slökkviliðsmenn skora mikið sjálfsmark með því að koma í veg fyrir innanlandsflug til Akureyar, með viðkomu á Húsavík. Þetta er ekkert annað en ofbeldi gegn fólki sem hefur ekkert til saka unnið. Þarna er verið að taka almenna borgara í gíslingu og nota þá sem vopn í verkfallsbaráttu.

Mér finnst þetta ómerkilegt og undrast þessi harka, enda munu þessi vopn snúast í höndum þeirra. Þetta er ekki leiðin til að tala upp kröfur sínar og málstað.

Er ekki kominn tími til að setja lög á þetta verkfall?

Draumaferðin í uppnámi

Gylfi Magnússon á að segja af sér

Muni Gylfi Magnússon, viðskiptaráðherra, ekki segja af sér ráðherraembætti sem fyrst verður að kalla Alþingi saman og ræða hvers vegna hann leyndi þingi og þjóð mikilvægum upplýsingum sem augljóst er að hann sat á þegar hann svaraði fyrirspurn Ragnheiðar Ríkharðsdóttur, alþingismanns. Gott er að lögfræðingur ráðuneytisins ætlar ekki að taka skellinn á sig og ver með því starfsheiður sinn og er manneskja að meiri fyrir vikið.

Eftir situr ráðherrann í súpunni. Eftir afleita Kastljósframmistöðu er bakland hans búið og nú verða stjórnmálamenn sem völdu þennan ráðherra og veittu honum mikil völd án þess að hann hafi nokkru sinni hlotið kjör til að sinna þeim að svara þeirri spurningu hvort þau geti varið hann. Nýtur þessi ráðherra trausts? Ætla leiðtogar stjórnarflokkanna að verja það að ráðherra í þeirra umboði hafi sagt þingi og þjóð ósatt?

Kannski er það í lagi að þeirra mati þar sem Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra, varð sjálf uppvís að því að ljúga að þingi og þjóð um launakjör og ráðningu Más Guðmundssonar, seðlabankastjóra.

Þetta er samt skaðlegt í alla staði fyrir rikisstjórn sem lofaði gegnsæi og heiðarlegri vinnubrögðum en hefur algjörlega brugðist, sérstaklega þeim sem kusu vinstriflokkanna til valda og töldu með því betri tíð í vændum.

Raunalegt er að háskólamaðurinn Gylfi Magnússon, sá sem kallaði eftir skilvirkum og betri vinnubrögðum í stjórnsýslunni á mótmælafundi á Austurvelli fyrir tæpum tveimur árum, hafi algjörlega brugðist.

Hann á að sjá sóma sinn í að segja af sér.

Upplýsti yfirmenn sína

Trúverðugleiki Gylfa í molum

Ég held að flestir geti verið sammála um að Gylfi Magnússon, viðskiptaráðherra, hafi komið afleitlega út í Kastljósi kvöldsins. Get varla séð hvernig hann getur setið áfram í ríkisstjórn, hann er algjörlega landlaus og rúinn trausti eftir nýjustu vendingar.

Þetta eru raunaleg endalok hjá utanþingsráðherranum sem sóttur var sérstaklega í viðskiptaráðuneytið til að ljá vinstristjórninni trúverðugleika og vera henni akkeri á þeim vettvangi þar sem hún væri veikust fyrir.

Nú er Gylfi orðinn dragbítur á löskuðu vinstristjórnina. Get ekki séð hvernig hann getur varið sig með útúrsnúningum öllu lengur. Hann var lengi meðhöndlaður með silkihönskum en þeir dagar eru sannarlega liðnir.

Nema að vinstriflokkarnir ætli að verja lengur ráðherrann umboðslausa sem situr í þeirra umboði. Spurning hvort þeir leggi í það eins og komið er málum. Efa það.

Mátti ekki dreifa minnisblaði

Spaugstofan hættir - stofnun í svelti

Að vissu leyti er mikil eftirsjá af þáttum Spaugstofunnar. Þetta er einn langlífasti þáttur íslenskrar sjónvarpssögu og skipar óumdeilanlega mikinn sess í sögu gamanefnis hérlendis. Spaugstofan hefur þorað að vera gagnrýnin og oft fetað ótroðnar slóðir, verið ögrandi og ófeimin við að vega mann og annan viku eftir viku á kjörtíma í sjónvarpi. Þeir hafa bæði styrkt stjórnmálamenn og slátrað þeim pólitískt með kómík sinni. Flestir muna eftir hvernig Pálmi fór með Halldór Ásgrímsson.

En endalokin koma ekki að óvörum. Ríkisútvarpið er í miklu peningasvelti og þar er horft í hverja krónu, þó deila megi hvort allt sé skynsamlegt í ákvörðun yfirstjórnarinnar þar. Sú ákvörðun að slátra svæðisstöðvunum, eyðileggja þar með áratugastarf í miðlun fréttaefnis af landsbyggðinni, og kippa eina fréttaskýringarþættinum í sjónvarpi úr sambandi var umdeild, enda röng og afleit. Mun betra hefði verið að kippa Rás 2 úr sambandi, stöð sem hefur litla sem enga sérstöðu.

Spaugstofan lifir áfram, hvort sem hún fær nýjan stað í sjónvarpi eða verður til í öðru formi gamantúlkunar. Hún hefur markað sér sess í huga þjóðarinnar.

Spaugstofan lifir áfram

Vissi Gylfi ekki hvað gerðist í ráðuneyti hans?

Þegar Gylfi Magnússon var fenginn í ríkisstjórn sem utanþingsráðherra í viðskiptaráðuneytið var það undir yfirskini þess að hann væri fræðimaður sem hefði mikið fram að færa, sérfræðiþekkingu og umfram allt þann trúverðugleika sem skorti í viðskiptaráðuneyti Björgvins G. Sigurðssonar sem flaut sofandi að feigðarósi.

Eftir að hafa setið í ráðuneytinu í eitt og hálft ár eru flestir farnir að efast um sérfræðiþekkinguna sem þótti svo mikilvægt fararnesti og trúverðugleikinn er svo gott sem farinn. Eftir stendur strípaður utanþingsráðherra með ekkert bakland. Hann er orðinn algjört rekald í því lánlausa hrói sem þessi vinstristjórn er.

Hver getur trúað því að viðskiptaráðherra með svo mikla þekkingu á málum og þá yfirsýn sem skorti hjá Björgvini G. Sigurðssyni viti ekkert hvað er að gerast í hans húsi. Er það virkilega svo að hann sé svo sljór og slappur að hafa algjörlega brugðist eða er hann einfaldlega að ljúga að þjóðinni?

Pressan hlýtur að rekja þá slóð vilji hún standa undir nafni. Eða er Gylfi kannski jafn slappur viðskiptaráðherra og Björgvin greyið? Hver ætlar að bera ábyrgð á þessum landlausa ráðherra öllu lengur? Ætla VG og Samfylkingin að senda björgunarþyrluna eftir honum?

Vissi ekki af áliti Seðlabankans

Er Jón Gnarr borgarstjóri eða trúður?

Ég hélt fyrst þegar ég sá Jón Gnarr, borgarstjóra, í draginu í kvöld að þarna væri Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra, mætt. Hún fannst loksins í flugi í dag og hafði verið ósýnileg dögum saman, meðan ein helsta vonarstjarna Samfylkingarinnar fuðraði upp, sem telst víst visst afrek í gúrkunni. Engum í pressunni datt í hug að leita að formanni Samfylkingarinnar. Segir allt sem segja þarf um stöðu hennar.

En hvað með það. Mér fannst þetta frekar hallærislegt hjá borgarstjóranum. Mér finnst það alltaf frekar kjánalegt þegar menn klæða sig upp í kvenmannsföt sem hafa ekki kenndir til þess að gera það. Þessi brandari Besta flokksins er farinn að verða ansi súr. Eru ekki nokkrir dagar síðan leitað var að þessum borgarstjóra til að efna kosningaloforð um hreinsunarátak í borginni en hann talaði um vinabæjarsamband við Múmíndal?

Ætla Reykvíkingar að hafa skemmtikraft á fullum borgarstjóralaunum í fjögur ár við að leika trúð? Eru ekki nóg önnur og brýnni verkefni á dagskrá?

Óvæntur gestur

Botnlaust klúður Árna Páls

Árni Páll Árnason berst í bökkum eftir dæmalaust klúður við skipan umboðsmanns skuldara. Honum og Runólfi Ágústssyni ber ekki saman í yfirlýsingum sínum, annar þeirra er greinilega að skauta allsvakalega framhjá staðreyndum.

Runólfi hefur með yfirlýsingu sinni tekist að magna hitann undir Árna Páli og er alls óvíst um að hann bjargi ráðherrastólnum. Draumurinn um formennsku Samfylkingarinnar virðist úti og gott betur en það.

Nú er spurning hvort ráðherranum tekst með hundakúnstum að bjarga sér frá pólitískri glötun. Þar skiptir mestu pólitískur stuðningur þingflokks og formannsins, forsætisráðherrans ósýnilega.

En hvernig er það, ætlar enginn að bera ábyrgð á þessu klúðri? Hefur ekki Samfó alltaf talað um pólitíska ábyrgð?

Þetta er lánlaust lið, ekki annað hægt að vorkenna pínkupons þeim sem geta klúðrað svona massíft æ ofan í æ.

Ástu boðið starfið

Árni Páll losar sig við Runólf

Ég held að enginn undrist að Árni Páll Árnason hafi sparkað Runólfi Ágústssyni sem umboðsmanni skuldara. Trúverðugleiki Runólfs var gjörsamlega búinn, hann hefði aldrei getað sinnt starfinu af þeim krafti sem þurfti, var algjörlega rúinn trausti. Ráðherrann stóð frammi fyrir þeim valkosti að fórna stjórnmálaferli sínum eða verja gjörsamlega afleita einkavinaráðningu sem hélt engu vatni.

Engu að síður hefur Árni Páll veikst mjög í sessi vegna þessa máls og er mjög skaddaður pólitískt. Sterk ímynd hans eftir leiðtogasigurinn í Kraganum og hafa fengið tækifærið til að fara í lykilráðuneyti eftir hrun er í molum. Fjarri því er hann vonarstjarna lengur fyrir Samfylkinguna. Þeir dagar eru liðnir eftir þetta fíaskó.

Reyndar er að verða fátt um fína drætti í leiðtogaspekúleringum Samfó. Flokkurinn er leiðtogalaus og hefur fáa á hliðarlínunni sem hafa sterka stöðu, enginn þeirra hefur styrkst í þessu lánlausa stjórnarsamstarfi. Ætli Gutti sé sá eini sem hefur stöðu í leiðtogahlutverk vegna þess að hann er á hliðarlínunni?

En hvað með það: raunalegt var að sjá Runólf í Kastljósi barma sér yfir því að ráðherrann hafi ekki haft manndóm til að standa með sér og fara svo beint í að verja fjármálasukkið honum tengt. Hann var enn staddur á árinu 2007 í að réttlæta ruglið sem hann var í.

Umboðsmaður skuldara hættur

Dýrkeypt einkavinavæðing

Árni Páll Árnason, sem forðum var álitin vonarstjarna fyrir Samfylkinguna, virðist vera að fuðra hratt upp pólitískt vegna einkavinaráðningar Runólfs Ágústssonar í starf umboðsmanns skuldara. Þessi sóðalega einkavinavæðing toppar dekstrið á Einari Karli Haraldssyni svo um munar.

Hann kom illa út úr blaðamannafundi í morgun og vísaði til þess að hafa ekki vitað um skuldaskil og þess háttar. Afar klaufalegt og subbaleg afneitun á staðreyndum. Þetta mál á eftir að skaða Samfylkinguna mjög mikið verði ekki klippt á þetta mjög fljótlega.

Pressan stendur sig vel og þjarmar vel að ráðherranum, spyr spurninganna sem allir spyrja sig. Kominn tími til að hún standi sig vel og sinni sínu hlutverki. Mjög vel gert og spurningarnar sem ráðherrann fær eru góðar og hann á í vök að verjast.

Annað hvort mun ráðherrann fórna pólitískum ferli sínum eða losa sig við Runólf.

Vissi að Runólfur tapaði fé